ANLADIM.... SIIR...

Anladım

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını,
kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir
yolu varmış, Kendi yolumu çizdiğimde
anladım..

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat,
okuyarak,dinleyerek değil..
Bildiklerini bana neden anlatmadığını,
anladım..Yüreğinde aşk olmadan geçen
hergün kayıpmış,Aşk peşinden neden yalınayak
koştuğunu anladım..

Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş
gözlerden,Neden hiç ağlamadığını anladım..
Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan
daha değerliymiş,Gözyaşımı kahkahaya
çevirdiğinde anladım..

Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir
tek en çok sevdiği acıtabilirmiş.
Çok acıttığında anladım..
Fakat, hakedermiş sevilen onun için dökülen
her damla gözyaşını,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde
anladım..

Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş
marifet,Yüreğini elime koyduğunda anladım..

''Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş
güçlü olmak,Sana ''git'' dediğimde anladım..
Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum''
diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım..

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş,her düştüğünde
zırıl zırıl ağlayan,Büyüyüp bana sımsıkı
sarıldığında anladım..Özür dilemek değil,
''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman
olmak,Gerçekten pişman olduğumda anladım..

Ve gurur, kaybedenlerin,acizlerin maskesiymiş,
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış,
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım..

Ölürcesine isteyen,beklemez,sadece umut edermiş
bir gün affedilmeyi,Beni affetmeni ölürcesine
istediğimde anladım..

Sevgi emekmiş,
Emek ise vazgeçmeyecek kadar,
Ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş...